Pouwel Slurink (links) met een Shell-vertegenwoordiger
Al ruim anderhalve eeuw is de naam Slurink verbonden met de binnenvaart. Het begon allemaal halverwege de 19e eeuw in Zwartsluis. Zwartsluis was vroeger een deftig oud dorp aan het water. In die tijd was het voor zeilboten een belangrijke schippershaven voor de oversteek via de Zuiderzee naar Amsterdam en Friesland. Eind 1800 handelde daar een zekere Pouwel Slurink in scheepstuig en in de zomer voer hij zelf op een zeilboot rond met gasten. De volgende generatie (onze overgrootvaders) maakten er een zeiltuigerij en tagrijnzaak met teer, dekzeilen en touwwerk van.
Ook verdienden ze bij door met turf te varen. De geschiedenis van het varen met turf is voor watersporters tegenwoordig nog te herkennen aan de turfroute. Langzamerhand is de zeilvaart vervangen door de handel in olie. Dat begon met vaten van 200 liter. De olie werd door een vleugelpomp, in hoeveelheden variërend van 50 tot 300 liter, aan de scheepvaart geleverd.
Herman & Hans Slurink
Eind jaren ‘50 kwam in Zwartsluis de eerste olieboot. Herman Slurink zat toen nog op de Mulo maar ging al in een vroeg stadium meevaren en helpen in het bedrijf van zijn vader en ooms. Met een bakfiets bracht hij petroleum rond. Na de Mulo kwam hij als 16-jarige in de zaak werken. In Eefde werd een bedrijf bijgekocht en daar gingen de broers Hans en Herman Slurink samen starten als zelfstandige ondernemers. Door klantgericht bezig te zijn en hard te werken konden ze in Hengelo een oliezaak van de firma Overbeke overnemen. Daarna namen ze in 1970 de oliezaak van Koning in Deventer over. In 1974 openden ze een heel nieuw bunkerstation in Deventer. Herman en Hilda Slurink en hun kinderen Bert en Alwin (en in 1976 Rob) gingen hier op wonen. Inmiddels waren er drie vestigingen: Eefde, Hengelo en Deventer. Zowel in Deventer als in Eefde liep het werk terug. Dit had te maken met het grindvervoer dat zich verplaatste naar de Boven-Rijn en dat ten koste ging van andere routes. Herman Slurink richtte toen zijn blik op het hoofdvaarwater en legde contacten met mensen die bedrijven hadden langs de Waal.
In 1980 werd contact gelegd met Zwaans BV, maar zonder resultaat. In 1985 kwamen de gesprekken door omstandigheden weer op gang en werden Dordrecht, Gorinchem, Zaltbommel en Amsterdam overgenomen. Door een goed reorganisatieplan en een stel fantastische medewerkers is deze overname goed verlopen. Gorinchem werd afgestoten en het accent werd op Zaltbommel gelegd. In 1988 werd een nieuw bunkerstation gebouwd voor Zaltbommel. Hans Slurink is vervolgens in 1989 uitgetreden en Herman Slurink is samen met zijn twee zoons Alwin en Bert verder gegaan.
In 1991 is het netwerk verder uitgebreid met de aankoop van Verbo BV in Tholen, Hansweert en Vlissingen. Hierdoor konden we op de verbinding Antwerpen -Rotterdam ook onze klanten bedienen. Vervolgens werd in Amsterdam in 1992 een nieuw bunkerstation geopend. Tot slot werd het netwerk uitgebreid met de aankoop van Service Centrum Lobith BV in 1996. Grensbunkeringen werden immers steeds belangrijker. Daarna zijn de bunkerpunten in Deventer en Eefde opgeheven. Het bunkerstation in Eefde was afgebrand en we kregen de mogelijkheid om firma Doeleman over te nemen. Het winkelschip van Deventer is naar Zutphen gegaan. Zo concentreerden wij ons op één punt op de IJssel. Investeren in ons netwerk is altijd erg belangrijk geweest. Zo bouwden we in 1996 twee nieuwe bunkerboten voor Zaltbommel en Dordrecht.
In 1999 bouwden we een nieuw bunkerstation in Lobith. Op dit bunkerstation bevindt zich ook een supermarkt, waardoor we onze klanten een extra service bieden doordat ze tijdens het bunkeren boodschappen kunnen doen.
In 2002 en 2003 zijn Zwaantje 2 en 6 in de vaart gekomen. Deze twee bunkerboten zijn nu de modernste van de firma en varen in Dordrecht en Amsterdam rond. Ondertussen is Rob Slurink ook het team komen versterken. Rob en Bert werkten vanuit Dordrecht en Alwin vanuit Lobith. Herman is nog drie dagen per week actief in Lobith en Dordrecht.
In 2006 is het nieuwe bunkerwinkelschip ‘De Zwaan Zutphen’ in gebruik genomen. De oude bunkerschepen (bunkerschip ‘Herman’, bunkeropslag ‘Annie’ en de kleine ponton) zijn inmiddels gesloopt. Herman Slurink neemt in januari 2006 officieel afscheid, maar blijft in een adviserende functie betrokken bij ons bedrijf. In 2006 besluiten we om Slurink-Zwaans bv en Verbo bv samen te voegen tot Slurink bv. Zodat ons netwerk nu nog uit 2 bv’s bestaat te weten Slurink bv en Service Centrum Lobith bv. Ook geven we ons huisstijl een make-over. Per april 2007 worden de bedrijfsactiviteiten in Tholen beëindigt doordat hier steeds minder wordt gebunkerd.
In 2007 begint de bouw van een bunkerboot en een binnenvaarttanker. De bunkerboot wordt zoals gewoonlijk gebouwd in Kozle te Polen. Deze scheepswerf is sinds 2006 in handen van de Damen groep. De binnenvaarttanker (Pouwel S) wordt gebouwd in Wroclaw bij scheepswerf Malbo ook in Polen. Deze tanker meet 110 x 11.45 en heeft een holte van 4,5 mtr, het is een zogenaamde ‘Moneymaker’. Beide schepen komen in juni 2008 naar Nederland. Het Zwaantje 9 wordt afgebouwd bj Hydromarine in Papendrecht en de Pouwel S wordt afgebouwd bij Smits in Capelle a/d IJssel.
De tanker Pouwel S, vernoemd naar onze (over)grootvader, is in 2009 in de vaart gekomen. Na een aantal proefreizen naar o.a. Hannau bevoorraadt het schip sinds april 2009 de diverse bunkerstations. Omstreeks die tijd is ook Zwaantje 9 in de vaart gekomen. Deze bunkerboot is werkzaam in Dordrecht.
In september 2009 komt na 40 jaar een einde aan onze activiteiten op de IJssel. Het winkelschip dat sinds 2006 in Zutphen ligt, wordt in januari 2010 verplaatst naar Lobith. Daar wordt het gebruikt als tweede winkelschip, waardoor de totale lengte van de vestiging Lobith ongeveer 250 meter wordt. Klanten van Slurink Bunkerstations kunnen op het winkelschip na 18.00 uur blijven overnachten, zoals men gewend was.
In juni 2012 is opdracht gegeven voor de bouw van een nieuw bunkerwinkelschip in Dordrecht. Het nieuwe winkelschip krijgt een nieuwe ligplaats: het voormalige Lipps-terrein aan de Merwedestraat. Het staal voor het nieuwe bunkerwinkelschip is in januari 2013 in Rotterdam bij de Trico-werf aangekomen vanuit Polen. De bouw kon toen echt van start gaan.
Helaas is in november 2012 onze vader Herman overleden. Tot op de dag van vandaag missen we hem zowel op het persoonlijke als ook op het zakelijke vlak.
Op 19 september 2014 hebben we met veel trots het nieuwe bunkerstation feestelijk geopend. Traditiegetrouw heeft het Rode Kruisschip de J. Henry Dunant de eerste officiële bunkering gratis gekregen.
Ook hebben we in 2014 op het zakelijke vlak afscheid genomen van onze oudste broer. Bert heeft na 25 jaar werkzaam te zijn geweest in ons familiebedrijf een andere richting gekozen. Hij volgt een opleiding op het gebied van geestelijke hulpverlening en wil in de toekomst mensen bijstaan met o.a. een burn-out.
Sjoerd, de zoon van Bert en Paula, is dit jaar ons team fulltime komen versterken en werkt vanuit Dordrecht.
Kortom: 2014 was een jaar van veranderingen. Het belangrijkste voor ons is dat de klant optimaal tevreden is. En dat we als familiebedrijf herkenbaar willen zijn en blijven voor onze klant.
In September 2018 hebben we mts Emendo aangekocht. Deze 125 x 11.45 mtr tanker heeft een grotere ladingcapaciteit (3388T) en is voorzien van 2 motoren zodat onze interne leveringen nog betrouwbaarder kunnen worden uitgevoerd. De oude Pouwel S is verkocht en vaart nu rond als mts Vigo.
Trots zijn we om te melden dat we 2 bunkerboten in de vaart hebben gebracht te weten de Herman S en de Hilda S. (vernoemd naar onze vader en moeder) Beide boten varen in de omgeving Dordrecht/Rotterdam/Moerdijk. Deze dubbelwandige bunkerboten zijn voorzien van alle moderne technieken om het bunkeren zo makkelijk en veilig mogelijk te maken. Additieven voor brandstof, blanke dieseltank en bunkeren op het roefdek zijn zomaar een paar dingen die deze boten zeer aantrekkelijk maken voor klant en personeel.